اگر فرزند ما در بازگشت از مدرسه اندکی تاخیر کند ،چه می کنیم؟
خونسرد و آرام در جای خود می نشینیم ؟
یا - از ترس این که مبادا برایش اتفاقی افتاده باشد -
سراسیمه به کوچه و خیابان می رویم؟
کدام یک از ما تاخیر در ظهور امام را جدی گرفته ایم،
دوری از امام چه تعداد از شیعیان را دردمند و دل نگران ساخته است؟
اصلاچند درصد جامعه ی شیعه غیبت امام را مصیبت و درد می دانند؟
که بخواهند به دنبال درمان آن باشند؟
سراغ دارید کسی را که هر چند وقت یکبار خواب و خوراکش مختل شده باشد؟
اگر پرسش نامه ای را در اختیارمان بگذارند
و از ما بخواهند گرفتاری هایمان رابه ترتیب اولویت فهرست کنیم،
چند درصد ازما نخستین گرفتاری خود را غیبت امام زمان خواهیم دانست؟؟؟
***********************
ما را چه شده دیگر یادی از مهدی نمی کنیم
مولای من زندگی پر مشغله باعث اینها شده...
یانه!
تقصیر من است ...
منه بچه شیعه ،
که خودم را شیعه مهدی می دانم
ولی برای آمدنت کاری نمی کنم...
مولای من
اشکال از من است که شما نمی آیید....
مولای من دیگر نمی دانم چه بگویم
گویا زبانم بند آمده
دیگر قدرت اندیشیدن را ندارم
فقط می توانم بگویم...
مولای من «دوستت دارم»
:: برچسب‌ها:
ما را چه شده؟شیعه ,
مشغله ,
مولای من ,
دردمند ,
دل نگران ,
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
عضو شوید
عضویت سریع
آمار
وب سایت:
آمار مطالب
آمار بازدید
